Zespół stawu twarzowego
Zespół stawu twarzowego, czyli facet syndrome, to schorzenie stawów, które objawia się jako spondyloartritis. Zapalenie stawów kręgosłupa jest szczególnym przypadkiem choroby zwyrodnieniowej stawów, która obejmuje wszystkie części stawu: chrząstkę, kość podchrzęstną, więzadła, torebkę stawową i mięśnie okołostawowe. Zespół fasetowy jest spowodowany urazem więzadeł, które wiążą ze sobą stawy fasetowe.
Zespół fasetowy występuje najczęściej u pacjentów w podeszłym wieku, choć zmiany deformacyjne w stawach mogą rozpocząć się już w wieku 25-30 lat w wyniku wrodzonych anomalii kręgosłupa, hipermobilności kręgów i urazów.
Objawami klinicznymi zespołu fasetowego są ograniczona ruchomość i ból. Ból jest trudny do zlokalizowania i czasami sięga do okolicy kolana. Często ból twarzy ma charakter kolkowy i może być nasilony przez długotrwałe stanie lub wysiłek fizyczny. W zespole fasetkowym zwykle nie występują zaburzenia neurologiczne, ruchowe i odruchowe.
Rozpoznanie zespołu fasetowego stawia się na podstawie wywiadu i badania fizykalnego, a ostateczne rozpoznanie stawia się po paraartykulacyjnej blokadzie podejrzanego stawu międzykręgowego z zastosowaniem znieczulenia miejscowego.
Kompleksowe leczenie zachowawcze schorzenia polega na wykonaniu blokady fasetkowej. Najskuteczniejszą metodą leczenia zespołu jest denerwacja prądem o częstotliwości radiowej: promieniowanie elektromagnetyczne wysyłane w bliskiej odległości od problematycznego stawu zatrzymuje i likwiduje procesy patologiczne.
