Leczenie krótkowzroczności

Okuliści stosują kilka metod leczenia krótkowzroczności, które mogą pomóc spowolnić jej postęp i poprawić widzenie:

• Leczenie terapeutyczne. W tym rodzaju leczenia stosuje się leki i witaminy, zabiegi laserowe oraz wideokomputerową korekcję wzroku (korygowanie nieprawidłowości w układzie optycznym oka).
• Soczewkę wymienia się na soczewkę wewnątrzgałkową (implant, który wszczepia się w miejsce naturalnej soczewki w przypadku jej utraty). Zabieg wymiany soczewki krystalicznej wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym z niewielkiego nacięcia (~1,5 mm) w rogówce oka. Jest on całkowicie bezbolesny dla pacjenta i praktycznie nie ma okresu rehabilitacji pooperacyjnej. Po operacji nie ma potrzeby noszenia okularów czy soczewek, a widzenie zostaje przywrócone do maksimum. Efekt operacji utrzymuje się przez całe życie.

Profilaktyka

Zapobieganie krótkowzroczności wymaga kompleksowego podejścia. Należy stosować się do następujących zaleceń:

• Zbilansuj swoją dietę, uwzględnij pokarmy bogate w białko, witaminy i mikroelementy.
• Regularnie wykonywać ćwiczenia lecznicze dla oczu.
• W poprawie widzenia mogą pomóc nie tylko leki, ale także masaż oczu, który można wykonywać samodzielnie.
• Zadbaj o światło – aktywność wzrokowa powinna być wykonywana przy świetle dziennym.
• Z reguły przy krótkowzroczności do 3 dioptrii sport nie jest zabroniony, powyżej 3 dioptrii – nie należy podnosić ciężarów, a także podejmować niektórych rodzajów aktywności fizycznej.
• Okulary lub soczewki powinny być przepisane przez okulistę;
• Poddać się badaniom okulistycznym. Badania okulistyczne z szerokokątnymi źrenicami w celu zbadania siatkówki i ultrasonograficznego pomiaru wymiaru podłużnego oka – co najmniej raz na pół roku.
• Na zalecenie okulisty prowadzącego mogą być zalecone dodatkowe działania profilaktyczne: kąpiele w basenie i masaż zdrowotny.

Przestrzeganie zaleceń profilaktycznych pozwoli nie tylko zmniejszyć ryzyko wystąpienia krótkowzroczności, ale także w niektórych przypadkach zmniejszyć tempo rozwoju istniejącej choroby.

Diagnoza krótkowzroczności

Diagnoza krótkowzroczności rozpoczyna się od badania w gabinecie okulisty. W ramach badania wykonuje się takie badania jak:

• Wizometria (procedura określania ostrości widzenia za pomocą tabeli Sivtseva);
• Oftalmoskopia (metoda badania gałki ocznej w celu wykrycia nieprawidłowości siatkówki, różnego rodzaju dystrofii);
• Biomikroskopia (szczegółowe badanie struktur oka, przy użyciu lampy szczelinowej);
• Kontrola ciśnienia wewnątrzgałkowego.

W razie wskazań wykonuje się badanie USG oka, określając oś przednio-tylną (długość oka), skanowanie B w celu uwidocznienia wewnętrznych struktur oka.

Wyniki diagnostyki pozwalają okuliście określić postać i rozległość choroby oraz zalecić niezbędne leczenie, w tym ocenę konieczności wykonania fotokoagulacji laserowej siatkówki, która stwarza ryzyko odwarstwienia siatkówki.