Jak zmniejszyć ciśnienie wewnątrzczaszkowe

Ciśnienie śródczaszkowe inaczej nazywane jest ciśnieniem wewnątrzczaszkowym. Wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego nazywany jest nadciśnieniem śródczaszkowym, które ma umiarkowany lub ciężki obraz kliniczny. Znane jest również jako zespół nadciśnienia alkoholowego oraz zespół nadciśnienia alkoholowego. Termin “płyn mózgowo-rdzeniowy” odnosi się do płynu mózgowo-rdzeniowego. Choroba może przebiegać w sposób ostry lub przewlekły.

Postać ostrą wywołują zwykle urazowe uszkodzenia mózgu, urazy kręgosłupa i infekcje mózgu. Przewlekle podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe obserwuje się u pacjentów z guzami mózgu i torbielami, przy czym objawy narastają w miarę powiększania się nowotworu. Patologia utrzymuje się po dużych zabiegach operacyjnych, urazach rdzenia kręgowego i mózgu oraz procesach zapalnych, w wyniku których doszło do zaburzeń w krążeniu płynu mózgowo-rdzeniowego.

 Ciśnienie wewnątrzczaszkowe obniża się głównie poprzez stosowanie leków, natomiast leczenie chirurgiczne stosuje się tylko w najbardziej skomplikowanych przypadkach.

Przyczyny wysokiego ciśnienia

Występuje u dorosłych i dzieci. Jego przyczyny mogą być wrodzone lub nabyte. Umownie dzieli się je na cztery grupy:

• Masy wolumetryczne. Do tej kategorii należą guzy mózgu, torbiele, ropnie i tętniaki naczyniowe. Nowotwór zajmuje miejsce w polu czaszki, uciska pewne części mózgu i przemieszcza jego struktury. Prowadzi to do zmian w ciśnieniu wewnątrzczaszkowym. U małych dzieci ciśnienie wewnątrzczaszkowe przekraczające normę może wynikać z wad wrodzonych. Najczęściej specjaliści diagnozują mikrocefalię lub wodogłowie. Uraz podczas porodu, asfiksja, niedotlenienie płodu mogą doprowadzić do patologii. W grupie ryzyka znajdują się dzieci urodzone przedwcześnie;
• Obrzęk. Charakterystyczny dla rozwoju wielu chorób: zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych, zapalenie pajęczynówki, udar niedokrwienny mózgu, w wyniku ChMT, intoksykacji, niedotlenienia. Obrzęk może być miejscowy, czyli dotyczyć określonych obszarów mózgu, lub rozproszony;
• zwiększony przepływ krwi w obrębie czaszki. Patologia ta występuje w encefalopatii dysrkulacyjnej i wielu innych chorobach. Zwiększa się przepływ krwi lub utrudniony jest odpływ krwi z naczyń zaopatrujących mózg. Zwiększony przepływ krwi powoduje wzrost ciśnienia;
• zaburzenia płynów-dynamicznych. W organizmie człowieka mózg otoczony jest płynem mózgowo-rdzeniowym, który przemieszcza się z określoną prędkością i oddziałuje na tkankę mózgową, powodując powstanie ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Część płynu mózgowo-rdzeniowego dostaje się do krwiobiegu, a brakująca ilość płynu jest produkowana, aby zastąpić tę objętość. W ten sposób powstaje stałe ciśnienie, które jest uważane za normalne. Choroby zakaźne i zapalne, urazy kręgosłupa i głowy prowadzą do różnych nieprawidłowości w wydzielaniu i krążeniu płynu mózgowo-rdzeniowego. W tym przypadku wchłanianie płynu mózgowo-rdzeniowego staje się powolne lub produkcja płynu mózgowo-rdzeniowego jest nadmiernie pobudzona. Zaburzenia płynu mózgowo-rdzeniowego mogą rozwijać się na tle wrodzonych nieprawidłowości rdzenia kręgowego i mózgu. Dochodzi do dystonii wewnątrzczaszkowej, w której ciśnienie na mózg staje się nieregularne. Nadmierne gromadzenie się płynu w czaszce powoduje ucisk poszczególnych obszarów i naczyń, co skutkuje zmianami ciśnienia wewnątrzczaszkowego.

Oprócz urazów i stanów zapalnych, leczenie silnymi lekami również może powodować zaburzenia w produkcji i krążeniu płynu mózgowo-rdzeniowego. W grupie ryzyka znajdują się pacjenci, którzy muszą przez długi czas przyjmować hormony, antybiotyki lub kortykosteroidy. Nadużywanie retinolu może spowodować zmiany w ciśnieniu wewnątrzczaszkowym z powodu zbyt dużej ilości witaminy A.

Leczenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego

Obniżenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego metodami zachowawczymi i chirurgicznymi. Operacje stosuje się, jeśli przyczyną problemu jest guz, torbiel lub wrodzona nieprawidłowość mózgu. Usunięcie nowotworu likwiduje ucisk i normalizuje ciśnienie. Bypass mózgowy jest stosowany w celu usunięcia wodogłowia.

Operacja może być wykonana w trybie planowym lub w trybie nagłym. Operację w trybie nagłym wykonuje się w ciężkich postaciach choroby, gdy może ona doprowadzić do zespołu dyslokacyjnego. Jest to niebezpieczne powikłanie, w którym struktury mózgowe ulegają przemieszczeniu w wyniku ucisku. Dochodzi do zaklinowania migdałków móżdżku w otworze potylicznym większym i ucisku pnia mózgu. Wiąże się to z ważnymi ośrodkami nerwowymi odpowiedzialnymi za funkcje oddechowe i pracę serca.

Leczenie farmakologiczne

W większości przypadków do normalizacji ciśnienia wewnątrzczaszkowego wybiera się leki. Obejmują one:

• osmodiuretyki;
• diuretyki;
• preparaty potasu;
• środki odtruwające;
• środki przeciwwirusowe i antybiotyki likwidujące infekcyjny proces zapalny;
• leki naczyniowe;
• środki neurometaboliczne.

Lekarz może przepisać siarczan magnezu do wstrzykiwań, piracetam do wstrzykiwań, na podstawie wyników kompleksowej diagnozy. Ostrzeżenie!!! Wyboru leków w leczeniu ciśnienia wewnątrzczaszkowego dokonuje lekarz na podstawie rozpoznania i po rozpoznaniu.

Dla normalizacji stanu zdrowia ważne jest, aby pacjent ponownie przeanalizował swój styl życia, dostosował codzienny reżim i unikał przeciążenia psycho-emocjonalnego. Pomocna jest umiarkowana aktywność fizyczna, taka jak spacery i pływanie. Rokowanie w SCH zależy bezpośrednio od przyczyny zespołu. Odpowiednio wcześnie podjęte leczenie neuroinfekcji i zaburzeń likwialnych może prowadzić do uzyskania dobrej dynamiki i wyników leczenia.