Ciśnienie wewnątrzczaszkowe
Ciśnienie wewnątrzczaszkowe to różnica między ciśnieniem w jamie czaszki a ciśnieniem atmosferycznym. Gdy z różnych przyczyn równowaga ta zostaje zaburzona, dochodzi do nadciśnienia wewnątrzczaszkowego.
Metody pomiaru
Nie można samodzielnie zmierzyć ciśnienia wewnątrzczaszkowego w domu. Potrzebna jest pomoc kompetentnych lekarzy i sprzętu medycznego. Istnieją dwie główne metody pomiaru – inwazyjna i nieinwazyjna.
Pierwszą nieinwazyjną metodą jest oftalmoskopia dna oka. Lekarz bada i ocenia ciśnienie w oku na podstawie średnicy tarczy wzrokowej. Jeśli mamy do czynienia z nadciśnieniem wewnątrzczaszkowym, tarcza będzie obrzęknięta, powiększona, o niewyraźnych konturach.
Doppler przezczaszkowy pokazuje pulsację i przepływ krwi w tętnicach mózgowych. Wzrost wskaźnika powyżej przyjętych wartości świadczy o podwyższonym ciśnieniu w jamie czaszki.
Badanie tomografii komputerowej mózgu ujawnia ewentualne urazy i uszkodzenia, obrzęki, krwiaki i przemieszczenia tkanek. U dzieci można wykonać badanie ultrasonograficzne przez niezrośnięte ciemiączko, aby zobaczyć struktury mózgu.
Inwazyjną, ale niezawodną metodą jest nakłucie kręgosłupa. Zabieg wykonuje się ściśle według wskazań. Ocenia się stan płynu mózgowo-rdzeniowego: ciśnienie i cechy fizyczne. Na podstawie szybkości jego przepływu można zasugerować charakter ciśnienia mózgowo-rdzeniowego.
Przyczyny podwyższonego ciśnienia
Norma ciśnienia wewnątrzczaszkowego u dorosłych wynosi 7-15 mmHg. Główne przyczyny nadciśnienia wewnątrzczaszkowego to.
- zwiększenie objętości prawidłowych elementów strukturalnych w wyniku obrzęku,
- pojawienie się dodatkowych mas objętościowych: torbieli, guzów, ropni,
- choroby zewnątrz- i wewnątrzczaszkowe: zakrzepowe zapalenie zatok, krwiaki podtwardówkowe i nadtwardówkowe (samoistne lub po urazie),
- rozległy proces zapalny: zapalenie opon mózgowych, zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu,
- intoksykacje egzogenne i endogenne.
Diagnoza
W rozpoznaniu napadów paniki wiodącą rolę odgrywają nawracające napady strachu i lęku, które rozwijają się nagle, oraz obecność czterech powiązanych objawów z listy. Wyklucza się chorobę somatyczną, a samopoczucie osoby między atakami jest prawidłowe, bez wyraźnego lęku i niepokoju.
