Skineitis, czyli zapalenie prostaty u kobiet – zapalenie narządu, który nie istnieje
Każdy wie, że kobiety nie mają prostaty i dlatego nie mogą mieć zapalenia prostaty. Ale w rzeczywistości płeć piękna ma organ podobny w budowie do prostaty, który również ulega zapaleniu. Jest to nagromadzenie gruczołów skroniowych (paraurethralnych), które są częścią niedorozwiniętego gruczołu krokowego.
Do czego służą gruczoły parauretyczne i dlaczego dochodzi do ich zapalenia. Objawy zapalenia gruczołów skrzelowych (skneitis)
Przyjmuje się, że gruczoły skini są potrzebne do intymności, a być może także do zapłodnienia, ponieważ produkują prawie taki sam płyn jak prostata. Wielkość tych narządów jest różna u kobiet, a u niektórych nie występują.
Gruczoły znajdują się między dolną częścią cewki moczowej a pochwą, stają się więc pożywką dla bakterii chorobotwórczych, które prowadzą do stanów zapalnych w cewce moczowej i drogach rodnych. Jednak lekarze często zaniedbują badanie tej okolicy i stan zapalny gruczołów postępuje.
Objawy nasilają się po stosunku seksualnym, gdyż mechaniczne tarcie o gruczoły parauretyczne prowokuje stan zapalny. Stosunkowi seksualnemu często towarzyszy dyskomfort, pieczenie, ból i inne dolegliwości.
Kobiety spędzają lata na leczeniu zapalenia pęcherza moczowego i cewki moczowej, nie zdając sobie sprawy, że przyczyną infekcji jest stan zapalny gruczołów szkieletowych. Zapalenie rozprzestrzenia się na błonę śluzową narządów płciowych, co skutkuje zapaleniem jelita grubego. U pacjentek dochodzi do zapalenia macicy, przydatków, jajników.
W ciężkich przypadkach zapalony gruczoł zbiera wydzielany płyn i tworzy torbiel parauretyczną. Kobieta skarży się na ból przy oddawaniu moczu i upławy z cewki moczowej. W ciężkich przypadkach może dojść do zatrzymania moczu. Rozrost torbieli prowadzi do powstania ropnia, który musi być otwarty i zdrenowany.
Utrzymująca się infekcja prowadzi do zrostów i hydrosalpinx, czyli nagromadzenia płynu w jajowodach. U pacjentki rozwija się niepłodność.
Najgroźniejszym powikłaniem jest sytuacja, w której zarazki dostają się do krwiobiegu i powodują sepsę – zakażenie krwi. Powikłanie to występuje, gdy układ odpornościowy jest niski i występują ciężkie choroby towarzyszące.
Diagnoza
Badanie na fotelu ginekologicznym ujawni guzek w dolnej trzeciej części pochwy, który po naciśnięciu ujawnia ropną treść. Badanie pokazuje zapalne obszary, w których znajdują się ujścia gruczołów parauretycznych. Kobieta będzie miała wykonaną kolposkopię – badanie szyjki macicy, ponieważ proces zapalny w drogach rodnych często powoduje powstanie nadżerki. Badana jest również macica i przydatki, które mogą być w stanie zapalnym.
Badanie urologiczne. Oprócz ginekologa, kobieta jest badana przez urologa. Specjaliści przeprowadzają cystoskopię – diagnozują stan pęcherza moczowego, gdzie również może dojść do różnych procesów patologicznych z powodu przedłużającego się stanu zapalnego.
Badanie USG miednicy może zdiagnozować nieprawidłowości wywołane przez skeneitis, natomiast wymaz z cewki moczowej może ujawnić drobnoustroje, które wywołały chorobę i określić ich wrażliwość na antybiotyki. W przypadku podejrzenia choroby wenerycznej, kobieta ma wykonany test PCR, który wykrywa patogeny przenoszone drogą płciową.
Leczenie
W leczeniu stosuje się antybiotyki przepisywane zgodnie z wynikami testu wrażliwości. Miejscowe procesy zapalne leczy się lekami przeciwzapalnymi i przeciwbólowymi.
Jeśli leczenie zachowawcze zawiodło, można wykonać kauteryzację gruczołów przyusznych za pomocą lasera. Metoda ta jest mniej traumatyczna niż elektrokoagulacja czy leczenie chirurgiczne, więc prowadzi do szybszego gojenia.
Powikłania spowodowane zapaleniem skóry leczy się równolegle z usunięciem zmiany pierwotnej. Leki przepisywane są w celu leczenia stanów zapalnych dróg rodnych, zapalenia pęcherza moczowego i innych istniejących patologii.
Dzięki odpowiedniemu leczeniu można pozbyć się choroby i wywołanych przez nią powikłań. Lepiej jednak nie dopuścić do rozwoju nieprzyjemnej sytuacji. Przy pierwszych objawach choroby – bólu podczas oddawania moczu, dyskomforcie podczas stosunku seksualnego, pieczeniu, swędzeniu i stanach zapalnych w obrębie narządów płciowych – należy zgłosić się do ginekologa i urologa, poddać się badaniu i leczeniu.
