Przyczyny cukrzycy
Przyczyny cukrzycy typu 1
Charakteryzuje się bezwzględnym niedoborem insuliny, czyli niewystarczającą ilością insuliny do spełnienia jej funkcji. Diagnozuje się ją u dzieci i młodzieży, ale niekoniecznie od urodzenia. Główną przyczyną tej dysfunkcji trzustki jest niszczenie komórek beta przez układ odpornościowy. Występuje stopniowo – może minąć od kilku miesięcy do kilku lat, zanim pojawią się pierwsze objawy choroby. W rzadkich przypadkach cukrzyca typu 1 rozwija się do 30 roku życia. Z tego powodu może być mylona z typem 2.
Przyczyna niszczenia komórek beta leży w predyspozycjach genetycznych i obecności w organizmie autoantygenów. W rzadkich przypadkach wirusy (Coxsackievirus, różyczka lub HIV) uruchamiają proces niszczenia.
Przyczyny cukrzycy typu 2
Ten typ choroby spowodowany jest insulinoopornością, która pojawia się w okresie dorosłości. Trzustka nadal produkuje niezbędny hormon, jednak nie spełnia on swojej roli. W tym przypadku mówi się o jego względnym niedoborze.
Organ może odebrać to jako brak insuliny (co w rzeczywistości nie jest prawdą) i produkować jej więcej niż normalna ilość. Prowadzi to do hiperinsulinemii i zespołu metabolicznego. Przyczyny insulinooporności mogą obejmować:
- nadmiar komórek tłuszczowych w obrębie brzucha;
- nadciśnienie tętnicze;
- zespół policystycznych jajników (u kobiet);
- inne nieprawidłowości endokrynologiczne;
- Przyjmowanie niektórych leków, w tym złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych (Diane, itp.).
Insulinooporność może być również fizjologiczna. Występuje u nastolatków, kobiet w ciąży i osób starszych. Krótkotrwałe przejawy występują w drugiej fazie cyklu miesiączkowego i podczas snu.